Pedagog i psycholog

        • Procedura udzielania pomocy psychologiczno - pedagogicznej

        •  

          PROCEDURA UDZIELANIA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ  

          W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 11 W ŁODZI

          Podstawa prawna:

          Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie udzielania  i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach   i placówkach (Dz U 2013 , poz. 532),

          Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia wychowania i opieki dla dzieci młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz U 2015, poz. 1113),

          Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 29 sierpnia 2014 r w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji ze zm.(Dz U 2014 ,poz. 1170).

           

          1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje dyrektor szkoły.
          2. Pomoc psychologiczno‐pedagogiczna udzielana uczniowi w szkole polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych  i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia, wynikających w szczególności:

          1) z niepełnosprawności;

          2) z niedostosowania społecznego;

          3) z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;

          4) ze szczególnych uzdolnień;

          5) ze specyficznych trudności w uczeniu się;

          6) z zaburzeń komunikacji językowej;

          7) z choroby przewlekłej;

          8) z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;

          9) z niepowodzeń edukacyjnych;

          10) z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia  i  jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami   środowiskowymi;

          11) z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze  zmianą środowiska  edukacyjnego ,w tym związanych z wcześniejszym kształceniem zagranicą.

          1. W przypadku stwierdzenia, że uczeń wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną nauczyciele i  lub inni specjaliści informują  o tym niezwłocznie dyrektora szkoły.
          2. Pomoc psychologiczno‐pedagogiczna w, szkole jest udzielana z inicjatywy:

          1) ucznia;

          2) rodziców ucznia;

          3) dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki;

          4) nauczyciela, wychowawcy grupy  

          5) pielęgniarki szkolnej;

          6) poradni;

          7) asystenta edukacji romskiej;

          8) pomocy nauczyciela;

          9) pracownika socjalnego;

          10) asystenta rodziny;

                    11) kuratora sądowego.

          1. Korzystanie z pomocy psychologicznopedagogicznej w szkole jest dobrowolne  i nieodpłatne.
          2. Pomocy psychologiczno‐pedagogicznej w szkole udzielają uczniom nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści wykonujący w szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególności psycholodzy, pedagodzy, logopedzi, doradcy zawodowi i terapeuci pedagogiczni, zwani dalej „specjalistami”.
          3. W szkole pomoc psychologiczno‐pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz w formie

          1) zajęć rozwijających uzdolnienia;

          2) zajęć dydaktyczno‐wyrównawczych;

          3) zajęć specjalistycznych: korekcyjno -kompensacyjnych, logopedycznych  socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym;

          4) warsztatów

          5) porad i konsultacji.

          1. Pomoc psychologiczno‐pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:

          1) rodzicami uczniów;

          2) poradniami psychologiczno‐pedagogicznymi,w tym poradniami specjalistycznym zwanymi dalej „poradniami”;

          3) placówkami doskonalenia nauczycieli;

          4) innymi przedszkolami, szkołami i placówkami;

          5) organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na  rzecz dzieci  i rodziny

          9.Nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści w szkole   rozpoznają odpowiednio indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz  zainteresowania i uzdolnienia.

          10.Nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści w przedszkolu,  szkole  i placówce prowadzą w szczególności obserwację pedagogiczną, w  trakcie bieżącej pra  z uczniami, mającą na celu  rozpoznanie u uczniów:

                       1) trudności w uczeniu się, w tym – w przypadku uczniów klas I–III szkoły  podstawowej –   ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się,

                2) szczególnych uzdolnień;

          1. O potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno‐pedagogiczną informuje się rodziców ucznia.
          2. Nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno‐pedagogicznej prowadzą dokumentację zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 5 UoSO
          3. Dyrektor tworzy zespół ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej  dla dziecka:
          • posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
          • posiadającego orzeczenie o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego,
          • posiadającego opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej w tym specjalistycznej,
          1. Zespół składa się z nauczycieli i innych specjalistów prowadzących zajęcia z dzieckiem, których zadaniem jest planowanie i koordynowanie pomocy psychologiczno-  pedagogicznej Osobą koordynującą pracę zespołu jest wychowawca klasy
          2. Wychowawca klasy planując udzielanie uczniowi pomocy . psychologicznopedagogicznej współpracują z rodzicami ucznia lub z innymi nauczycielami, wychowawcami grup specjalistami, prowadzącymi zajęcia  z uczniem, poradnią lub innymi osobami
          3. Do zadań osoby koordynującej  prace zespołu którym jest  wychowawca klasy do której uczęszcza dziecko należy:
          • ustalanie terminów spotkań zespołu,
          • zawiadomienie o terminie spotkania zespołu: dyrektora i wszystkich członków zespołu  z 2-tygodniowym wyprzedzeniem,
          • prowadzenie i przechowywanie dokumentacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
          • przedkładanie Karty indywidualnych potrzeb dziecka dyrektorowi szkoły, po każdym spotkaniu zespołu.
          1. Dyrektor szkoły może wyznaczyć inną osobę, której zadaniem będzie planowanie  i koordynowanie udzielania pomocy psychologiczno‐pedagogicznej uczniom  w szkole
          2. Gdy dziecko  posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, zespół:
          • dokonuje wielospecjalistycznej oceny poziomu jego funkcjonowania,
          • opracowuje Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny uwzględniający zalecenia poradni psychologiczno-pedagogicznej, uwzględniający  wnioski dotyczące dalszej pracy z uczniem, zawarte w dokumentacji
          • nie rzadziej niż raz w roku szkolnym dokonuje oceny efektywności udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
          • w miarę potrzeb dokonuje modyfikacji programu.
          1. Dyrektor szkoły zatwierdza zajęcia edukacyjne oraz zintegrowane działania  i zajęcia określone  w Indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym, które pedagodzy zatrudnieni w szkole realizować będą wspólnie z innymi nauczycielami lub  w których będą uczestniczyć.
          2. W przypadku ucznia  posiadającego orzeczenie o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego, posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego , posiadającego opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym specjalistycznej, oraz dziecka, które wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, zespół ustala zakres, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej, określa zalecane formy i sposoby oraz okresy udzielania tej pomocy,
          3. Dyrektor szkoły na podstawie zaleceń zespołu ustala dla ucznia formy, sposoby      i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin biorąc pod uwagę wszystkie godziny, które w danym roku szkolnym roku szkolnym mogą być przeznaczone na realizację
                 tych form oraz  dokonuje oceny efektywności danej formy pomocy  psychologiczno- pedagogicznej, po zakończeniu jej udzielania,
          1. O ustalonych dla ucznia formach, sposobach i okresach udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin, dyrektor zawiadamia rodziców dziecka
          2. Na wniosek rodziców ucznia lub nauczyciela prowadzącego zajęcia specjalistyczne zespół dokonuje oceny efektywności danej form pomocy psychologiczno-pedagogicznej przed upływem ustalonego przez dyrektora szkoły okresu jej udzielania.
          3. Na podstawie oceny efektywności, dyrektor decyduje o wcześniejszym zakończeniu udzielania uczniowi danej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
          4. Dyrektor wnioskuje o udział w spotkaniu zespołu ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej  przedstawiciela poradni psychologiczno-pedagogicznej w tym specjalistycznej.
          5. Rodzice dziecka mogą wnioskować o udział w spotkaniach zespołu: lekarza, psychologa, pedagoga, logopedy lub innego specjalisty.
          6. Osoby biorące udział w spotkaniu są obowiązane do nieujawniania spraw poruszanych na spotkaniu zespołu.
          7. Dokumentację udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz dokumentacja badań i innych czynności uzupełniających dla każdego dziecka gromadzona jest w formie teczki przez pedagoga
          8. Po zakończeniu uczęszczania przez ucznia do szkoły rodzice dziecka otrzymują oryginał karty. Kopię przechowuje się w dokumentacji szkoły.
          9. Za zgodą rodziców ucznia dyrektor szkoły przekazuje kopię karty do szkoły, do której dziecko zostało przyjęte.
          10. Wsparcie merytoryczne dla nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych udzielających pomocy psychologiczno‐pedagogicznej w szkole zapewniają poradnie oraz placówki doskonalenia nauczycieli.